حسین علیزاده ستایش جلوه‌­ای از هنر این خاک است

ردیف موسیقی ایرانی، آنچنان که نسل من فراگرفته است، گنجینه­‌ای است ارجمند و گرانبها. عنصری به ظاهر موزه­‌ای که خود را در گذرگاه زمان به موزه­ نشینی محدود نکرده است. عنصری زیباشناختی و کاربردی که گاه متهم به ناکاربردگی یا ناکارآمدی نیز شده است. طبیعی است که اصلِ عناصری از این دست در تمام تمدن­های بشری به واسطه­ ارزش تاریخی و بیم تخریب، تحت حفاظت بماند. و به همان اندازه نیز طبیعی است که به واسطه­ کاربردی بودنِ همچنانش، مشتقاتی از آن پدید آید. کاری که در بداهه خوانی و بداهه نوازی و نغمه سازی های مرسوم ما مدام اتفاق می­افتد.