«مشارکت» بالاترین نمود عقلانیت، شریعت و طبیعت انسانی

مشارکت بر مبنای ضرورت عقلی و طبیعت مدنی و تکلیف شرعی از دو منظر قابل بحث است یکی از منظر ورود به همزیستی جمعی و تعامل اجتماعی است که انسان ها برای تعیین سرنوشت خود در فرایند تصمیم سازی و تصمیم‌گیری، اجرا و ساختن جامعه و عقلانیت جمعی ورود پیدا می کنند.